Dolina
Dolina to 22 tys. miasto na Ukrainie, położone nad Turzanką i Siwką (dopływami Świcy).
Historia Doliny sięga dość odległych czasów. Dolina należała do polskich królów i leżała w powiecie żydaczowskim, województwo ruskie. Według legendy Władysław Jagiełło zapisał Dolinę z częścią Rusi Czerwonej swemu bratu Świdrygielle, ten jednak nie przyjął daru i obszarem tym władał Książe Wołyński Feder Lubartowicz.
W 1525 r. król Zygmunt I nadał Dolinie lokację na prawie magdeburskim i przywilej organizowania jarmarków oraz warzenia soli. W roku 1594 miasto spustoszył najazd Tatarów, a w czasie I rozbioru Polski (1772) zagarnęła je Austria. Rozwój miasta przyśpieszyło w II połowie XIX w. wybudowanie linii kolejowej.
W II Rzeczypospolitej Dolina była siedzibą powiatu województwa stanisławowskiego. Liczyła 8,5 tys. mieszkańców, w zdecydowanej większości Polaków i Żydów. Okupowana przez Związek Sowiecki (1939–41, 1944–91) i Niemcy (1941–44) od 1991 znajduje się w granicach niepodległej Ukrainy jako miasto powiatowe w obwodzie Iwano – Frankowskim.
Region Dolina w znacznej części jest porośnięty lasem i posiada wiele cieków wodnych. Największą rzeką jest Świca, która bierze swój początek z grzbietu wyszkowskich gór na wysokości 1155 m. Długość rzeki to 167 km. Druga co do wielkości to Mizunka -51 km, jest dopływem Świcy. Wśród mniejszych rzek można wymienić Łużanke, Siwkę, Sadzonkę i Turzankę. Wszystkie rzeki wpływają do Dniestru. Są one niestabilne, często wylewają. Charakteryzują się one silnymi prądami i dużym spadkiem. Jednym z największych jezior jest Jezioro Dolińskie, które zajmuje 25 ha, średnia głębokość 2,5 m. W okolicach Doliny są również sztuczne stawy.
Na chwilę obecną w mieście funkcjonuje kilka sanatoriów, na bazie których utworzono regionalne centrum rehabilitacji dzieci. Pracuje tam wykwalifikowana kadra lekarzy. Działają również uzdrowiska np. „Przyjaźń”, „Karpaty”, „Beskid”, w których w czasie letnim wypoczywa ok. 2,3 tys. dzieci. W powiatowym centrum funkcjonuje filia Podkarpackiego Uniwersytetu im. Wasyla Stefaniaka (wydział ekonomii, prawa).
Na okolicach miasta znajdują się liczne bogactwa naturalne. W 1948 r. wykryto pokłady gazu i ropy, a eksploatacja tych surowców trwa do dnia dzisiejszego i stanowi wizytówkę miasta. Najstarszą gałęzią przemysłu jest wydobycie soli. Wydobywa się również torf.
